-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:35006 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:34

از ديدگاه قرآن ايمان به معاد چه آثار تربيتي و اخلاقي دارد؟
بدون شك ايمان به معاد تأثير بسيار عميق و گسترده​اي در اعمال انسانها دارد، اصولاً اعمال انسان بازتاب اعتقادات اوست، يا به تعبير ديگر رفتار هر كس با جهان​بيني او ارتباط، و پيوند مستقيم و تنگاتنگ دارد.



كسي كه مي​داند تمام اعمالش بي كم و كاست به زودي در دادگاهي مورد بررسي قرار مي​گيرد كه قضاتش از همه چيز آگاهند، نه توصيه​اي در آن مؤثر است و نه رشوه​اي، و نه حكم دادگاهش تجديد نظر دارد، سپس بر طبق آن پاداش و كيفر مي​بيند، بلكه از ديدگاه ديگر، اعمال او همگي محفوظ است و رنگ ابديت به خود مي​گيرد، و در زندگي ديگر با اوست و مايه آبرو يا سرشكستگي، آرامش يا شكنجه اوست، و به دنبال آن سعادت جاودان يا عذاب هميشگي است. مسلّماً چنين كسي نه فقط در اصلاح خود مي​كوشد، بلكه در انجام اعمال گوناگونش فوق​العاده سختگير و موشكاف است، و همانطور كه يك دانشمند آگاه از خواص داروهاي شفابخش، و سموم كشنده، نسبت به آنها حساسيت دارد، با تمام وجودش اولي را مي​طلبد، و با تمام وجودش از دومي مي​گريزد، همين مسأله در مورد عقيده به زندگي پس از مرگ و دادگاه قيامت صادق است.



با اين اشاره به قرآن باز مي​گرديم و به آيات زير كه بازگو كننده اين حقيقت است گوش جان فرا مي​دهيم



1 ـ «فَمَنْ كانَ يَرْجُو لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَلا يُشْرِكْ بِعبادَةِ رَبِّهِ اَحَداً». كهف/110



2 ـ «وَيَطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلي حُبِّهِ مِسْكِناً وَيَتيماً وَاَسيراً ـ اِنَّما نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللهِ لانُريدُ مِنْكُمْ جَزاءاً وَلا شُكُوراً ـ اِنّا نُخافُ مِنْ رَبِّنا يَوْماً عَبُوساً قَمْطَريراً» دهر/8 تا 10



3 ـ «وَما لِيَ لا اَعْبُدُ الَّذي فَطَرَني وَاِلَيْهِ تُرْجَعُونَ» يس/22



4 ـ «قالَ الَّذينَ يَظنُّونَ اَنَّهُمْ مُلاقُوا اللهِ كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَليلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثيرةً بِاِذْنِ اللهِ و اللهُ مَعَ الصّابِرينَ» بقره/249










پيام قرآن ج 5


ايت الله مكارم شيرازي و ساير همكاران

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.